Van inspiratie tot realisatie 1982-1987

Het idee voor een golfclub in Nijmegen kwam van de Junior Kamer Nijmegen.
Door hun lobbywerk zagen ook de overheid, het bedrijfsleven en de VVV uiteindelijk het belang van een golfbaan in de regio Nijmegen.

De Commissie Golfproject Junior Kamer

De burgemeester van Ubbergen, de heer R. Waelput, benaderde andere belangstellenden en in november 1982 troffen beide groepen elkaar in het gemeentehuis in Ubbergen. Deze initiatiefgroep richtte op 12 april de Stichting Golfsport Nijmegen e.o. op. Het bestuur bestond uit tien leden.
Later sloot Jan Jaap Weve (eerste voorzitter van onze club) zich aan. Zijn kennis van golfzaken, een kritische instelling en contacten in de golfwereld waren een zeer welkome aanvulling.

In juni 1984 organiseerde het bestuur een voorlichtingsavond in de Vereeniging. Na afloop gaven ruim 400 man zich als belangstellenden op en een groot aantal meldde zich aan als donateur à fl. 25,-.

Financier

De Grontmij had inmiddels een begroting gemaakt voor een 18-holes baan in Groesbeek. De totale stichtingskosten zouden daar fl. 6.681.400,- bedragen. Men ging ervan uit dat er bij de start 700 leden a fl. 1000,- zouden zijn en er 10.000 greenfeespelers à fl. 25,- zouden komen (een optimistische inschatting van de cash flow). Het exploitatietekort was ruim 1 ton. Overwogen werd onder meer om aandelen van fl. 7.000,- uit te geven. Het was een benauwde situatie! Maar… de heer Reitsma had een goede kennis van de kegelclub die wel belangstelling had: de heer Henk Hoogwegt. Die had nog geen affiniteit met golf maar het leek hem een verantwoorde investering en hij ging de uitdaging aan.

De Stichting nam afscheid van het recreatieschap en had nu zicht op een 27-holes baan met clubhuis op een terrein van 80 hectare.

De plannen werden voorgelegd aan de Gemeente Groesbeek. Burgemeester Van Gils had al eerder interesse getoond en zegde zijn medewerking toe.

Melkquotum

Toen kwam het volgende obstakel: Boer Hettinga liet de Gemeente weten niet te kunnen verkopen zolang het probleem van de melkproductie (het mogen meenemen van zijn melkquotum naar Friesland) niet geregeld was.

Het Groesbeekse VVD-raadslid mevrouw M.O.ten Doesschate Baronesse van Hardenbroek van Ammerstol (what’s in a name?), een standvastige en zeer doortastende dame, nam contact op met haar partijgenoten in de Tweede Kamer. Die waren van plan een motie in te dienen, waardoor men onder bepaalde voorwaarden een melkquotum kon meenemen. Voordat de motie werd ingediend zegde landbouwminister Braks echter al toe eraan mee te willen werken, om het voor een boer mogelijk te maken om zijn melkquotum mee te nemen bij verhuizing van het boerenbedrijf. Derhalve werd de motie niet ingediend.
Eind november werd de toezegging definitief. 

Locatie

Belangrijkste was natuurlijk een locatie. We hadden zeker zo’n 40 hectare nodig. Nederrijk, Ons Erf, De But, de Meerwijk, Klooster Molenhoek, de Berendonck en Boerderij Hettinga (te koop) passeerden de revue.

Uiteindelijk bleven de laatste twee locaties over.

De onderhandelingen met het recreatieschap over de Berendonck verliepen moeizaam. In eerste instantie wilde het slechts 25 hectare beschikbaar stellen voor 9 holes, met de mogelijkheid om later uit te breiden tot 18 holes, op een vlak en in principe openbaar toegankelijk terrein.

Toch nee

Groot was de consternatie toen in december bleek dat minister Braks vanwege EG-bepalingen zijn eerdere belofte niet kon nakomen.
Bij Hettinga sloeg het in als een bom: Eerst zegt Braks ‘nee’, later door toedoen van burgemeester van Gils en raadslid Ten Doesschate ‘ja’ en nu weer ‘nee’!

Mevrouw ten Doesschate legde zich daar niet bij neer en ging bellen met
een aantal Kamerleden en met een hoofdambtenaar op het ministerie.
Zij besprak met hem haar idee van een kettingbeding/ABC constructie. Kort nadien (14 december 1985) meldde het ministerie dat er door het unieke karakter van de zaak een misverstand was ontstaan en dat het de toezegging aan Hettinga gestand zou doen.

 ABC-constructie

Op 16 januari 1985 sluiten de heer Hoogwegt en de heer Hettinga een koopovereenkomst. De Gemeenteraad ontvangt die zelfde dag een brief van partijen waarin zij stellen dat er bij de onderhandelingen steeds van uitgegaan is dat de heer Hettinga zijn melkquotum mag overbrengen naar zijn te verwerven bedrijf in Friesland.

Hettinga en De Groeze Beheer BV (Hoogwegt) vragen de gemeente vervolgens tot aankoop van grond te besluiten. De gemeente besluit als tussenstation te fungeren. Het gaat hierbij om twee stukken van totaal 25 hectare. Eind januari 1985 wordt bij Westbroek Notarissen vastgelegd dat Hettinga verkoopt aan Groesbeek en Groesbeek weer verkoopt aan De Groeze Beheer B.V. i.o. (ABC). In het contract bepalen beide partijen dat er op de weidegrond geen melkveebedrijf mag terugkomen. De overeengekomen koop/verkoopprijs bedraagt fl. 32.612,50 per hectare.

Bezwaarschriften

De gemeente moet het Bestemminsplan Golfbaan Groesbeek dan nog goedkeuren.
Er is een 9-tal bezwaarschriften, onder andere van Das en Boom en de heer Portocarrero (toenmalig eigenaar villa Rhaetia bij afslag oost).
De geplande holes 6 en 7 noordoost aan de Zevenheuvelenweg worden verlegd. En dan gaat de Raad in januari 1986 akkoord met het Bestemminsplan.
Maar… een milieugroep heeft nog een verrassing in petto en dient bij de Raad van State een verzoekschrift in tot schorsing van de plannen.
Op 7 augustus 1986 toog een zware delegatie van belanghebbenden naar de Voorzitter van de Raad van State om de (golf)zaak te bepleiten. Van de milieugroep kwam niemand opdagen. Enkele dagen later werd meegedeeld dat het verzoek om schorsing was afgewezen en de plannen door konden gaan!

En zo kwam het dat de heer Pieter van Vollenhoven op 19 september 1987 met een afslag op hole 1 de baan officieel in gebruik nam.

Klik hier om naar de Golfpost terug te gaan